Betrekkelijke voornaamwoorden in het Engels gebruik je om twee zinnen let hetzelfde onderwerp aan elkaar te koppelen. In dit artikel lees je alles over het gebruik van that, which, who/whom en whose.
Vragende voornaamwoorden worden gebruikt om open vragen te stellen in het Engels. In dit artikel heb je een volledig overzicht van de vragende voornaamwoorden met voorbeelden.
Iedereen gebruikt voornaamwoorden, maar wat is een voornaamwoord juist? Dit artikel geeft een volledig overzicht van voornaamwoorden in het Engels.
Het onregelmatig meervoud in het Engels zorgt soms voor problemen. In dit artikel heb je een volledig overzicht van de onregelmatige meervoudsvormen in het Engels.
Het meervoud van zelfstandige naamwoorden kan voor problemen zorgen in het Engels. In dit artikel heb je een volledig overzicht met voorbeelden.
Soms is het verschil tussen some of any niet duidelijk. Some gebruik je in positieve zinnen en any in negatieve zinnen en vraagzinnen.
De third conditional is een if-zin in het Engels die je gebruikt om over ingebeelde situaties in het verleden te praten.
De second conditional is een if-zin in het Engels die je gebruikt om over onmogelijke of onrealistische dingen te praten in het heden of in de toekomst.
De first conditional in het Engels is een if-zin die je kan gebruiken om te praten over realistische voorwaarden in de toekomst.
De zero conditional in het Engels is een if-zin die je kan gebruiken om te praten over situaties die altijd juist of waar zijn zoals algemene waarheden.
Purpose en reason clauses in het Engels zijn bijzinnen die je gebruikt om het doel of de reden uit te drukken van de handeling in de hoofdzin.
Conditionals in het Engels zijn if-zinnen waarin je een voorwaarde en het resultaat van die voorwaarde hebt. Je hebt een voorwaardelijke bijzin en een hoofdzin.
Modal verbs in het Engels zijn een soort hulpwerkwoorden die vaak voorkomen. Ze worden gebruikt om extra betekenis te geven aan het hoofdwerkwoord.
Past habits in het Engels zijn gewoontes of een toestand in het verleden. Je kan dit uitdrukken op drie verschillende manieren.
De emphatic do in het Engels is een manier om het hoofdwerkwoord in een zin te benadrukken door to do te gebruiken als hulpwerkwoord in dezelfde zin.
De future van can en must is niet zoals de andere tijden in de toekomst. Can en must hebben geen infinitief dus heb je een speciale vorm nodig.
Directe en indirecte rede in het Engels kunnen voor verwarring zorgen. Hier heb je een volledig overzicht van wat het verschil is en hoe je zinnen omvormt.
De passief in het Engels gebruik je wanneer je de nadruk wil leggen op wie of wat de actie ervaart of ondergaat. Hier heb je een overzicht van hoe je dat doet.
Persoonlijke voornaamwoorden vormen de basis van elke taal dus moet je ze ook zeker kennen in het Engels. Hier heb je een uitgebreid overzicht met voorbeelden.
Sommige fouten worden veel gemaakt in het Engels en daarom heb je hier een overzicht met de 10 meest gemaakte fouten.
De toekomst kan je op verschillende manieren uitdrukken in het Engels. Hier heb je een duidelijk overzicht van de verschillende future tenses.
De future continuous is een tijd om te praten over zaken in de toekomst wanneer je wil benadrukken dat een actie bezig zal zijn op een bepaald moment.
In het Engels kan je de going to-future gebruiken om te praten over dingen in de toekomst waarbij je je mening geeft of zegt wat je intentie is.
In het Engels kan je de will-future gebruiken om te praten over dingen in de toekomst waar je niets kan aan veranderen of over spontane beslissingen.
Adverbs of bijwoorden in het Engels geven meer informatie over werkwoorden, adjectieven of andere bijwoorden.
Hier vind je een overzicht van de past tenses. Het gaat om de past simple, past continuous, past perfect en past perfect continuous.
De past perfect continuous is een tijd die je gebruikt om te praten over acties die plaatsvonden voor een andere actie in het verleden met nadruk op de duur.
Wanneer men over present tenses praat heeft men het over de present simple, de present continuous, de present perfect en de present perfect continuous.
Wanneer je zelfstandige naamwoorden met elkaar vergelijkt spreekt men over de trappen van vergelijking. Je hebt een vergrotende trap en een overtreffende trap.
De woordvolgorde van adjectieven is belangrijk wanneer meerdere adjectieven info geven over een zelfstandig naamwoord. Hier vind je een compleet overzicht.
Adjectives, adjectieven of bijvoeglijke naamwoorden zijn heel belangrijk in het Engels omdat ze meer informatie geven over zelfstandige naamwoorden.
Veel mensen weten niet wanneer ze there, their of they’re moeten gebruiken. Hier vind je een kort overzicht van het verschil tussen deze woorden.
Werkwoorden zijn belangrijk omdat ze weergeven wat iets of iemand doet of wat de toestand is. Er zijn twee soorten: hoofdwerkwoorden en hulpwerkwoorden.
Lidwoorden in het Engels bestaan uit bepaalde en onbepaalde lidwoorden. Bepaalde lidwoorden gaan over specifieke dingen, onbepaalde over algemene zaken.
De present perfect continuous is een tijd die je gebruikt wanneer er een duidelijke link is tussen het verleden en het heden en als de nadruk ligt op de duur.
Veel mensen niet wanneer ze were, we’re, wear of wear moeten gebruiken. Hier vind je een kort overzicht dat de verschillende betekenissen duidelijk maakt.
Er zijn heel veel onregelmatige werkwoorden in het Engels en de meest voorkomende vind je op deze pagina. Deze werkwoorden moet je uit het hoofd leren.
De past perfect of past perfect simple is een tijd in het Engels die je gebruikt om te praten over acties die plaatsvonden voor een andere actie in het verleden.
De past continuous (of past progressive) is een tijd in het Engels die je gebruikt om te praten over lange acties die bezig waren in het verleden.
De past simple (of simple past) is een tijd in het Engels die je gebruikt om te praten over gewoontes, gebeurtenissen en acties in het verleden.
